Rolnictwo konwencjonalne, zrównoważone, ekologiczne, regeneratywne - o różnicach słów kilka.

    Istnieją różne sposoby prowadzenia gospodarstwa rolnego. Jedne skupiają się na maksymalizacji produkcji, inne na wysokiej jakości płodów rolnych, jeszcze inne na budowaniu żyzności gleby. Jak jednak nie pogubić się w używanych terminach i jakie różnice wynikają z poszczególnych metod? Dzisiaj słów kilka o różnicach.

Czym jest rolnictwo?

    Rolnictwo to czynności polegające na wytworzeniu płodów rolnych, będących efektem produkcji roślinnej lub zwierzęcej.

Rolnictwo konwencjonalne.

    Rolnictwo konwencjonalne to rolnictwo najczęściej występujące, czyli w naszej części świata jest to rolnictwo intensywne. Charakteryzuje się ono maksymalizacją zysków z produkcji. W tym typie rolnictwa gospodarstwa są najczęściej wielkopowierzchniowe, monokulturowe, wysoce zmechanizowane i wyspecjalizowane w produkcji określonego dobra. Do produkcji wykorzystuje się często syntetyczne nawozy, środki ochrony roślin, gotowe mieszanki paszowe dla zwierząt. Efektem działań jest wysoki i często wyrównany plon oraz stosunkowo szybko uzyskana duża ilość produktów odzwierzęcych takich jak mleko, jaja, mięso. Rolnictwo to wymaga sporych nakładów kapitałowych, jednak zyski są również stosunkowo wysokie. Zależą jednak od pogody, sytuacji na rynku, polityki państwa. W krajach słabiej rozwiniętych konwencjonalnym rolnictwem jest to nazywane ekstensywnym, czyli wykorzystującym głównie tradycyjne metody, rzadko stosujące syntetyczne nawozy i środki ochrony roślin ze względu na brak dostępu do nich lub wysoką cenę. Rolnictwo to charakteryzuje się niższym plonem i wyższym nakładem pracy w stosunku do rolnictwa intensywnego.

Rolnictwo zrównoważone.

    Rolnictwo zrównoważone to takie, które oprócz maksymalizacji produkcji zwraca uwagę, aby w jak najmniejszy sposób ingerować w środowisko naturalne. Często zwane jest również rolnictwem precyzyjnym, ponieważ kładzie ono nacisk na badanie gleby pod względem zasobności w składniki mineralne i stosowanie odpowiedniej ilości nawozów, dostosowane do gleby i wymagań uprawianych roślin. Zwraca uwagę na dobrostan zwierząt, retencje wody, stosowanie odpowiednich środków w odpowiednich dawkach na konkretne problemy. Efekty produkcji są przewidywalne. W stosunku do rolnictwa intensywnego jest bardziej ekologiczne jednak wymaga dodatkowego zachodu i nakładów pieniężnych oraz pracy co jednak długofalowo może podnieść zyski.

Rolnictwo ekologiczne.

    Rolnictwo ekologiczne to rolnictwo mające na celu maksymalizację efektów produkcji przy zachowaniu pewnych norm mających wpływ na środowisko naturalne. Bardzo często stosowana jest certyfikacja produkcji ekologicznej, która potwierdza sposób produkcji zgodny z normami danej jednostki certyfikującej. Rolnictwo ekologiczne pozwala na stosowanie nawozów i środków ochrony roślin, które nie mają negatywnego wpływu na środowisko naturalne i będące najczęściej naturalnymi. Jest to bardzo podobne rolnictwo do ekstensywnego i często tak nazywane, jednak w naszej części świata będące niekonwencjonalnym, ponieważ wiąże się ze świadomym wyborem rezygnacji z syntetycznych nawozów i pestycydów. Plon w stosunku do rolnictwa konwencjonalnego jest niższy i bardziej zależny od warunków pogodowych, jednak uzyskane płody rolne charakteryzują się wysoką wartością odżywczą i brakiem pozostałości po stosowaniu środków ochrony roślin.

Permakultura w rolnictwie.

    Permakultura to idea wykraczająca poza rolnictwo jednak związana z tym ekologicznym. Zakłada tworzenie rzeczy trwałych. W przypadku rolnictwa często zaleca się dążenie do samowystarczalności jednego lub grupy gospodarstw. Podstawą jest łączenie uprawy roślin i hodowli zwierząt z istniejącymi już naturalnymi elementami. Permakultura zaleca obserwację przyrody i dostosowanie się do niej.

Rolnictwo regeneratywne.

    Rolnictwo regeneratywne to rodzaj rolnictwa najbardziej skupiony na budowaniu żyzności gleby. Często bywa nazywany rolnictwem węglowym, ponieważ celem rolnictwa regeneratywnego jest zatrzymanie węgla w glebie co wpływa na jej właściwości wytwarzania plonów. Dodatkowo ten sposób zarzadzania glebą jest korzystniejszy dla rolnika podczas występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych a dodatkowo korzystnie wpływa na klimat. Budowanie odpowiedniej jakości gleby może być długim procesem, jednak celem jest pozyskiwanie dużej ilości plonów bez korzystania z syntetycznych nawozów.

Rolnictwo biodynamiczne.

    Rolnictwo biodynamiczne to rodzaj rolnictwa z wykorzystaniem obserwacji przyrody i rytmów natury. Ten rodzaj rolnictwa zwraca uwagę na oddziaływanie Księżyca na wzrost roślin, ale również występowanie chorób itp. Pozostałe cechy tego rolnictwa są wspólne dla innych rodzajów rolnictwa ekologicznego a więc dbanie o dobrostan zwierząt, praca nad żyznością gleby z wykorzystaniem nawozów naturalnych i mikroorganizmów, kompostowanie odpadów organicznych, stosowanie płodozmianu i wzajemnego oddziaływania roślin.

Agroleśnictwo.

    Agroleśnictwo to technika polegająca na dodawaniu drzew do krajobrazu rolnego. Najczęściej nasadzenia wykonuje się na obrzeżach pól tworząc pasy ziemi służące do uprawy roślin lub wypasu zwierząt. Zastosowanie drzew zwiększa bioróżnorodność zarówno na powierzchni jak i wewnątrz gleby, chroni przed erozją, zapewnia cień zarówno glebie jak i zwierzętom korzystającym z danego terenu. 

Rolnictwo niekonwencjonalne.

    Wszelkie formy rolnictwa ekologicznego nazwać można rolnictwem niekonwencjonalnym. W naszym kraju najczęściej spotykaną formą jest to nastawione na maksymalizację plonu przy wykorzystaniu zarówno obornika jak i nawozów mineralnych. Przed szkodnikami i chorobami rośliny zabezpieczane są dostępnymi na rynku środkami ochrony roślin. Dzięki temu rośliny dają wyrównany plon ładnych i dużych warzyw, owoców i zbóż. Zwierzęta najczęściej karmione są paszami z gotowych mieszanek paszowych wzbogaconymi witaminami i minerałami lub z własnoręcznie przygotowanych mieszanek zbóż, roślin pastewnych, okopowych i kiszonek. Dzięki temu rosną szybko, rzadko chorują i przynoszą określone korzyści. Wszelkie odstępstwa od tego opisu nazwać możemy rolnictwem niekonwencjonalnym. Większość rolników wie, że szybkość produkcji odbija się na jakości uzyskanego produktu, jednak dostosowuje się do wymagań rynku. Rolnikiem niekonwencjonalnym jest zatem osoba, która wybiera trudniejszą ścieżkę do osiągnięcia celu jakim jest produkcja płodów rolnych, jednak z większym zaangażowaniem w to, aby korzystać z posiadanej ziemi w sposób nie niszczący jej, a tym samym pozwalający na znacznie dłuższą jej eksploatację.